به گزارش مسترتشخیص، چهار توربوشارژر بزرگ حجم عظیمی از هوا را در هر ثانیه وارد موتور کرده و واترپمپ قدرتمندی که بخشی از سیستم خنککاری است قادر است ظرف ۱۱ ثانیه یک وان حمام را پر کند. پمپ سوخت چیرون نیز در حالت تمام گاز در ۷ دقیقه ۲۰۰ لیتر مخلوط هوا و بنزین را به داخل سیلندرها ارسال می‍کند تا خودرو سرعت های بالاتر از ۳۰۰ کیلومتر در ساعت را لمس کند.
مهندسان بوگاتی می‍گویند که چیرون قادر است ظرف کمتر از ۲٫۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰، در کمتر از ۶٫۵ ثانیه به سرعت ۲۰۰ و در کمتر از ۱۳٫۶ ثانیه به سرعت ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد. ۱۴۷۹ اسب بخار برای موتور و گشتاور ۱۱۸۰ فوت پوندی ارقامی است که معمولا در خودروهای نظامی شاهد آن هستیم اما در اینجا این خروجی به چهار چرخ چیرون منتقل میشود تا حداکثر سرعت آن در حالت محدود شده به ۴۱۸ کیلومتر در ساعت برسد. با توجه به اینکه سرعت بوگاتی ویرون سوپراسپرت به ۴۲۸ کیلومتر در ساعت نیز می‍رسد می‍توان نتیجه گرفت اگر محدودیت الکترونیکی برداشته شود چیرون قادر به دستیابی به سرعت های نزدیک به ۴۵۰ کیلومتر در ساعت نیز خواهد بود.
بوگاتی چیرون به هیچ وجه یک خودروی عادی نیست. نه به خاطر اینکه از بهترین سوپراسپرت سالهای اخیر یعنی بوگاتی ویرون، سریع تر و قدرتمندتر است و نه به خاطر قیمت سرسام آور ۳ میلیون دلاری آن. نکته مهم در چیرون این است که در عین داشتن قدرت بالا اما نرمی و هدایت پذیری آن بسیار عالی است و به لطف فناوری های پیشرفته چابکی و لذت رانندگی آن در اوج قرار دارد.
مهندسان بوگاتی در خلق چیرون به خوبی توصیه فردیناند پیچ، پدرخوانده ویرون را بکار بستند که گفته بود: «اتومبیلی بسازید که از هر لحاظ بهتر از ویرون باشد.»
ساختار موتور هنوز دست نخورده باقی مانده، با این حال بهسازی های صورت گرفته موجب افزایش ۸ درصدی قدرت و ۹ درصدی گشتاور نسبت به ویرون سوپراسپرت شده است. این امر به علت استفاده از توربوشارژرهایی است که ۶۹ درصد بزرگ تر از انواع بکار رفته در ویرون سوپراسپرت هستند. در دورهای پایین هر هشت سیلندر توسط یک توربوشارژر تغذیه شده و با رسیدن به دور موتور ۳۸۰۰ توربوشارژرهای دوم نیز وارد مدار خواهند شد.
موتور بر روی یک سازه فیبرکربنی با استحکام کششی بالا قرار گرفته که قابل مقایسه با اتومبیل های مسابقات لمانز می‍باشد. سیستم تعلیق قابل تنظیم بوده و در مقابل ضربات ناگهانی مقاوم است. چیرون دارای ۵ حالت رانندگی EB، لیفت، اتوبان، هندلینگ و تاپ اسپید می‍باشد که با انتخاب هرکدام تنظیمات فرمان الکترونیکی، دیفرانسیل عقب، انتقال گشتاور به چرخ ها، آئرودینامیک، پایداری و ترمز تغییر خواهد کرد.
حالت EB به عنوان حالت پیشفرض در چیرون وجود دارد. در حالت لیفت ارتفاع خودرو ۰٫۴ اینچ افزایش خواهد یافت که مناسب جاده های ناصاف می‍باشد. حالت های اتوبان و هندلینگ تقریبا با یکدیگر مشابه هستند و فقط در حالت هندلینگ تعلیق سفت تر بوده و در حالت اتوبان فرمان سنگین تر میشود. اما این دو حالت برای سرعت های تا ۳۸۰ کیلومتر در ساعت بوده و برای رسیدن به سرعت های بالاتر باید خودرو را روی حالت تاپ اسپید تنظیم نمود که انتخاب این حالت توسط دکمه مجزا صورت می‍گیرد.
علاوه بر اقدامات مهندسی در جهت افزایش سرعت چیرون، بر روی تعادل و هندلینگ این ابرخودرو نیز بهسازی های زیادی صورت گرفته است. فرمان چیرون بسیار دقیق تر شده و شاسی خودرو از مقاومت بالاتری نسبت به پیچش برخوردار است. این ویژگی ها موجب شده است بتوان پیچ ها را با سرعت های بالاتر و با دقت بیشتر پشت سر گذاشت که در ویرون یکی از ایرادات عمده محسوب می‍شد.
راندن چیرون خیلی از آنچه فکرش را بکنید ساده تر است و می‍توان مانند یک هوندا آکورد با آن در خیابان های شهری حرکت کرد؛ هرچند بعید است صاحبان این ابرخودرو از آن برای امور روزمره استفاده نمایند. با این حال در حرکت با سرعت های ۳۰ تا ۷۰ کیلومتر، موتور W16 بسیار نرم و آرام بوده، کمک فنرها به خوبی ضربات را جذب کرده و گیربکس هفت دنده اتوماتیک دوکلاچه نیز به لطف ضریب دنده متغیر این آرامش را تکمیل خواهد کرد.
طراحی داخلی چیرون هماهنگی بالایی با طراحی بیرونی آن دارد که قوس C شکل در داخل اوج این هماهنگی است. چیدمان داخلی شامل دو صندلی مجزا است که فضای بسیار زیادی برای پاها، سر و شانه دارد. بیشتر تنظیمات کلیدی از روی سوییچ های موجود روی فرمان قابل تغییر است و چهار سوییچ چرخشی نیز روی کنسول وسط سایر امور را انجام می‍دهند. روی هر سوییچ نمایشگر کوچکی قرار دارد که عملکرد آن را توضیح می‍دهد.
در یک کلام فارغ از قدرت، سرعت و قیمت بالا، بوگاتی چیرون را باید اتومبیلی دانست که در دنیای موتورهای احتراق داخلی یک نقطه عطف محسوب می‍گردد.
منبع: دنیای خودرو
دیدگاه خود را بنویسید