بِ‌اِم‌وِ (به آلمانی: BMW) (تلفظ آلمانی: [ˈbe:ˈʔɛmˈve:] که در ایران با نام بی‌ام‌دبلیو و بی‌ام‌وی نیز شناخته شده و نام آن کوتاه‌شدهٔ عبارتِ «بایِریشه موتورن وِرکه» (به آلمانی: Bayerische Motoren Werke) و در زبان آلمانی به‌معنای صنایع موتوری باواریا است، یک شرکت خودروساز آلمانی است که از تولیدکنندگان بنام خودروهای لوکس و موتورسیکلت در جهان به‌شمار می‌آید. دفتر مرکزی این شرکت در شهر مونیخ قرار دارد. این شرکت تا سال ۱۹۴۵ در زمینه تولید موتور هواپیما هم فعال بود.

شرکت ب‌ام‌و در سال ۱۹۱۶ توسط فرانتس یوزف پوپ تأسیس شد. این شرکت مالک شرکت‌های رولز-رویس موتور کارز و مینی است. در سال ۲۰۱۵ ب‌ام‌و با ۲٬۲۷۹٬۵۰۳ دستگاه وسیلهٔ نقلیه دوازدهمین تولیدکننده بزرگ خودرو در جهان بود. این شرکت در حال حاضر در کشورهای آلمان، برزیل، چین، هند، آفریقای جنوبی، انگستان و ایالات متحده آمریکا کارخانه تولید خودرو دارد.

امروزه اکثریت سهام ب‌ام‌و در اختیار خانوادهٔ کوانْدْت قرار دارد (اشتفان کواندت ۲۹٪، و سوزان کوانْدْت کلاتن ۲۱٪). حدود نیمی از سهام این شرکت نیز در بازار بورس فرانکفورت در دسترس عموم سهامداران است.

220px-BMW.svg.png (220×220)

نشان این کارخانه از شکل پره‌های ملخ در حال چرخش هواپیما الهام گرفته شده‌است. این نشان در سال ۱۹۲۹ مورد تأیید این کارخانه قرار گرفت.

عوامل زیادی در طراحی چنین نشانی تأثیر داشتند که در این میان می‌توان به پرچم ایالت باواریا که به رنگ آبی و سفید است و همچنین کارخانهٔ موتورسازی راپ که آن هم در باواریا بود و رنگ‌های آبی و سفید را در نشان خود به کار برده بود؛ اشاره کرد. نخستین موفقیت این شرکت تولید هواپیماهای IIa inline-six بود که در زمان پیکارهای جنگی ایجاد شد. در هنگامهٔ جنگ جهانی دوم نیز ب‌ام‌و دوباره دست به تولید هواپیما و موتورهای آن برای نیروی هوایی آلمان زد.

پس از جنگ دوم جهانی و مواجهه بخش خودروسازی کارخانه در سال ۱۹۵۹ با دشواری‌های مالی جدی، سهامداران باید تصمیم می‌گرفتند که تولید خودرو را ادامه دهند یا کارخانه را معلق کنند. آن‌ها پس از بررسی‌ها، تصمیم گرفتند به کار خود ادامه دهند. ب‌ام‌و حق تولید خودرویی ایتالیایی به نام ایزو ایستا را خریداری نمود. تولید این خودروی کوچک با نیروی محرکهٔ موتورسیکلت‌های ب‌ام‌و باعث سود دهی و موفقیت نسبی دوبارهٔ کارخانه شد و آن را از ورشکستگی نجات داد. در همان سال بود که ۴۵٪ سهام این شرکت توسط خانواده کوانت خریداری شد و بقیه نیز به صورت عمومی به مردم واگذار شد.

بی اِم وی در سال ۱۹۶۶ کارخانهٔ هانس گلس واقع در دینگل فینگ آلمان را خریداری نمود. چنین رایج است که دلیل اصلی خریداری این کارخانه، دستیابی به دانش تولید تسمه تایم برای موتورهایی با میل سوپاپ در بالا، بوده‌است. از آن پس خودروهای گلس با آرم ب‌ام‌و عرضه می‌شد.

در سال ۱۹۹۲ ب‌ام‌و شروع به خریداری یک تأسیسات عظیم طراحی در کالیفرنیای آمریکا کرد که پیش از این متعلق به استودیو DesignworksUSA بود. تملک کامل این تأسیسات تا ۱۹۹۵ به طول انجامید.

بی اِم وی در سال ۱۹۹۴ گروه انگلیسی روور، شامل برندهای تولیدی روور، لندروور و ام جی را خریداری کرد. پس از شش سال زیاندهی شدید در سال ۲۰۰۰ ب‌ام‌و تصمیم به فروش روور گرفت. ام جی و روور به کنسرسیوم فینیکس و لندروور به شرکت فورد فروخته شد؛ ولی ب‌ام‌و در مقابل، حقوق مربوط به مینی و رولزرویس را به دست آورد.

در سال ۲۰۰۲ طراحی خودروهای ب‌ام‌و دچار تغییرات شدیدی شد. از آن جمله می‌توان به طرح‌های رادیکال بی اِم وی سری ۷ و ب‌ام‌و زد ۴ به وسیله کریس بنگل طراح ارشد معروف ب‌ام‌و اشاره کرد. در فوریه ۲۰۰۹ کریس بنگل اعلام کرد پس از هفده سال از ب‌ام‌و جدا خواهد شد. از آن زمان آدریان فن هایدونک هلندی که معاون و دست راست کریس بنگل به‌شمار می‌رفت در سمت رئیس بخش طراحی ب‌ام‌و جایگزین او شده‌است.

در ژانویه ۲۰۱۲ ب‌ام‌و توسط فوربز به عنوان خوشنام‌ترین برند خودرویی دنیا شناخته شد.

موتورهای ساخته شده توسط ب‌ام‌و با اختلافی فاحش مجموعاً دارندهٔ بیشترین عنوان موتور سال در رقابت معتبر بین‌المللی موتور سال می‌باشند.